Tusteloki – nie bydzie to isto dlo was żodno nowinka jak rzeknym, że u zaś dzisio sóm my starsi ło miesiónc i prziszeł czas na drukowani sztyry a dwacatego naszego TRAMWAJA. Bydymy dziśka rzóndzić s jednym panoczkym s Czeskigo Cieszyna, kiery je uż na pyndzyji i mo takigo kóniczka zbiyranio rozmajtych ksiónżek i fotografiji ło naszym mieście.
Walter Potyka – Były pracownik dziećmarowickiej elektrowni oraz witkowickiej i trzynieckiej huty żelaza. W obydwu hutach pracował przeszło 30 lat, najpierw jako wytapiacz stali przy piecach hutniczych, a następnie jako walcownik. Zagorzały miłośnik sportu, a w szczególności kulturystyki, z którą związany był w klubach sportowych jako trener i sędzia zawodów. Obecnie na emeryturze zajmuje się kolekcjonowaniem wszystkich publikacji o cieszyńskim tramwaju.
Fryderyk Dral – panie Walterze, w Czeskim Cieszynie prawóm ło was jako o człowieku, kiery je fest zamiłowany w naszych łobu miastach i dziśka cały swój czas poświynco na hledaniu i zbiyraniu starych ksióńżek i kartek pocztowych s naszych łobu miast. Jak byście mógli rzeknóć, to co dziśka robicie i aji jako wóm się podarziło w tak dobrym zdrowiu docióngnóć do tej pyndzyji, to czytmiorze naszego TRAMWAJU isto moc by s tego byli radzi.
Walter Potyka – tak poprugujym wóm to rzeknóć panie redaktorze po naszymu, ale nie wiym czy mi się to ganc dobrze podarzi, bo moc mi się w moji mowie plyncie eszcze czeskich słów.
Rodzóny żech je po zaroz drugi Światowej Walce w Czeskim Cieszynie, kaj żech też nieskorzij chodził dziewiyńć roków do szkoły. Po polsku żech się nauczył rzóndzić łod mojigo tatinka, kiery pochodził s Pszczyny i łod moji mamulki, kiero miała polski szkoły, a pochodziła s Jabłónkowa. Jak żech skóńczył nauke w Cieszynie to łojcowie posłali mie do technicznej szkoły w Ostrawie, kaj uczyłech się za ślusorza. Kiejsi w Czechach za socjalizmu lepszyj było mieć czeski szkoły, bo dycki dziynka tymu dostało sie lepszóm robote. Jak żech się wyuczył to miołech tela roków, że mie zebrali do wojska. Było to daleko łod Cieszyna, bo aże przi nimiecko-austryjacki granicy w gorach, kiere Szumawóm się mianujóm.Tam żech słóżył dwacet sześć miesiyńcy, a było też to w tym czasie jak prziszli nas oswobodzić wojocy ze warszawski smołwy i mie to tam dopadło. Ale, że moja kaserna była wedla Pilzna, kiery za Drugi Światowej Walki był oswobodzóny przez Americzanów to skyrs tego ruski wojska tam do Pilzna nie wlazły. Nieskorzij nóm rzekli, że za granicóm stoły wojska NATO i prziszły by nas obrónić przed rusami. Jak mie s tego wojska puścili do chałupy to żech znaszeł se robote w elektowni Dziećmarowice, ale piniyndzy tam nie płacili wiela i nieskorził taki mój jedyn kamrat naporynczył mi robote we witkowicki hucie za tawicza / wytapiacza /. To potrzebowało ody mie zaś szpecyjalnej szkoły, co bych móg robić w tej hucie tego wytapiacza stali. Tam żech robił dwacet osim roków i każdy dziyń żech jeździł do Witkowic tam a spadki cugym, aże na trzi szychty. Dopołednia, po połedniu i na noc. Jak nóm sniżyli płaty to mój synek snaszeł mi robotem we trzyniecki hucie we poboczce Bohumin za walcownika. Życi żynyło fórt do przodku i noroz jak żech prziszeł ku sześdziesiyńcu rokóm to mie posłali na pydzyj. Na ni żech mioł moc wiyncyj czasu i żech zaczył zbiyrać stare widokówki polskigo i czeskigo miasta Cieszyna. Móm uż ich szesć albumów, a o tramwaju też móm wszecko co podarziło mi się zegnać. Zaczło się to od tego jak żech prziszeł ku taki broszurze „Tramwaje v Teśine”, kiero zustała wydano w roce 2000 przez Sursum Brno. Te broszure zegnało dlo mie muzeum z Czeskiego Cieszyna do kierogo chodzym na rozmajte prelekcyje i kie-
re mie dycki powiadómio o rozmajtych wystawach i inszych nowościach. Tam żech też poznoł takich trzóch chłopów kierzi sie tak samo jako jo zaimali historyjóm cieszyńskiego tramawaja. A sóm to, Ladislav Starzik i Karel Peterka, kiery yno piyńć roków sie s nami kamracił, a dzisio to uż poniechoł. Kiejsi my chodzili po Cieszynie społym i focili my miejsca kaj była sztreka i kaj sóm i kaj były rozety na sztróm. Skamraciłech się też s miłośnikym cieszyńskich tramwajów s Maciejem Dembiniokiem, kiery powykłodoł mi jako znaszeł tyn kónsek glajzy łod cieszyńskigo tramwaja w zogródce u swoji starki. Dzisio ta staro sztreka kiero mo zdelke meter dwacet je wkopano na cieszyńskim rynku, w tym samym miejscu kieryndy kiejsi jechoł tyn nasz tramwaj. Miołech też pozwani na tóm uroczystość pokozanio cieszynokóm kaj ta sztreka łod tego tramwaja szła po rynku, a z czeski stróny my tam yno byli dwo. Muszym wóm sie też prziznać panie redaktorze, żech dłógo nie wiedzioł ło tym waszym CIESZYŃSKIM TRAMWAJU i dziepro łóńskigo roku wyście mi go pokozali na szpacyrze s Maciejym Dembiniokiem, kiery ukazowoł ludzióm kieryndy gzuł po sztrece tyn nasz tramwaj. Eszcze wóm kapke opowiym o moji familiji, kieróm żech założył we siedymdzisióntym roce. Nejprzód żech miyszkoł ganc wedla Olzy w Czeskim Cieszynie, tam kaj dzisio je policja, a niskorzij jak moja paniczka dostała robote w mlyczarni to my się do tej chałupy przekludzili i tam miyszkalimy trzicet osim roków. Móm cere i synka, kierzi też majóm uż dziecka, tak że tej familiji móm razym do kupy dwóch wnuków i jednóm wnuczke. A teraz eszcze połopowiadóm wóm ło szporcie kiery mie też całe żywobyci zaimoł. Miołech takigo kóniczka na kulturystyke, kieróm żech nejprzód sóm trynowoł we wojsku, a nieskorził byłech aji trynyrym i syndzióm na rozmajtych zawodach. Byłech też piyrszym przewodniczóncym łod kulturystyki w Severomorawskym Kraju w Czechach. We młodości o było to isto w siedymdziesióntym roku potkołech tego sławnego boksera Mistrza Europy Bolko Kantora w Sikorowym Parku, kaj my na polu w lecie trynowali kulturystyke. Bolko nóm radził jako to mómy trynować i tam ku nóm przichodził dłógi czasy. Mogym wóm też rzeknóć, że Bolko Kantor był rodzóny w Suchej, kiero była i je w Czeski Republice i tam s tela naprowde pochodził. Tak że łón był tak po prowdzie takim w połówce czeskim, a w połówce polskim bokserym. Na kóniec wóm rzeknym panie redaktorze, że się mi bardzo podobo tyn wasz tramwaj i życzym mu coby eszcze dłógi roki był wydowany, a sobie życzym co bych mioł każdy wasz nowy numer na regale.
