Wolontariusz: każda osoba powyżej 18 roku życia po podpisaniu umowy wolontariackiej ze schroniskiem oraz osoba niepełnoletnia między 15 a 18 rokiem życia, która uzyskała pozwolenie na piśmie od rodziców. Osoby młodsze mogą zostać wolontariuszami tylko pod opieką osób dorosłych (rodziców). Wymagana jest regularna obecność i praca z psami schroniskowymi, minimum raz w tygodniu przez 4 godziny. Niektóre schroniska określają też minimum trwania umowy, przeważnie jest to rok wolontariatu.
Wolontariat w schronisku polega na opiece nad wskazanymi psami z uwzględnieniem ich wszystkich potrzeb. Zalicza się do tego pięgnację sierści, czasem sprzątanie boksu jeżeli zaszła taka potrzeba oraz najważniejsze czyli spacery z psem, wspólna zabawa i oswajanie go ze schroniskowym życiem. Wolontariat obejmuje również w miare możliwości promocję psa poprzez media społecznościowe co zwiększa zainteresowanie i szansę na znalezienie domu dla zwierzaka, psa czy też kota. Promocja powinna obejmować w miarę rzetelny opis charakteru schroniskowego pupila, co umożliwia trafniejsze dopasowanie nowego właściciela. Każdy pies ma inne preferencje, temperament, a w związku z tym potrzeby ruchowe. Często też zdarzają się psy po przejściach, po traumach, czy znęcaniu się nad nimi w życiu przedschroniskowym. Takie psiaki wymagają długiej pracy i cierpliwości. Bez wolontariatu, opieki, prawidłowego, dobrego kontaktu z opiekunem nie miałyby szans na powrót do równowagi i ponownego zaufania człowiekowi.
Wolontariusze z dłuższym stażem i większą wiedzą na temat mieszkańców schroniska są odpowiedzialni także za kontakt z osobami zainteresowanymi adopcją. Uczestniczą w spacerach przedadopcyjnych, wizytują potencjalnye domy, a także monitorują dalsze losy swoich podopiecznych − utrzymują kontakt z ich nowymi rodzinami, służą radą, gdy pojawiają się problemy, odbywają wizyty kontrolne.
Poza pracą bezpośrednio związaną ze zwierzętami wolontariusze angażują się również w akcje edukacyjne dotyczące zapobiegania bezdomności, dobrostanu zwierząt, relacji ludzko-zwierzęcych itd. Akcje takie organizowane są w szkołach lub przedszkolach uwrażliwiając dzieci i młodzież na niedole bezdomniaków oraz należyte traktowanie zwierząt.
Dobrym przykładem organizacji pracy wolontariatu jest schronisko na Paluchu w Warszawie które ma u siebie 300 wolontariuszy i 500 psów. Wolontariusze podzieleni sa na grupy którym przewodniczy lider kierujacy pracą obejmującą równiez promocje psów poza schroniskiem. Lider każdej grupy ścisle współpracuje z dyrektorem schroniska. Dzięki takiej organizacji adopcyjność w schronisku jest wysoka i efektywna, powrót z adopcji niewielki.
Innym wartym przytoczenia przykładem jest schronisko w Korabiewicach prowadzone przez Fundację Viva! które ma bardzo dobrą propozycję dla chętnych niepełnoletnich. Zaprasza na teren schroniska (w umówionym wcześniej terminie) grupy poniżej 16 roku życia pod opieka osoby dorosłej. Można się przespacerować z psami po terenie ogrodzonym albo pomóc opiekunom w sprzątaniu klatek. Taka wycieczka pomoże odpowiedzieć sobie na pytanie, czy to zajęcie dla mnie. Schronisko organizuje też tzw. WoloWeekendy oraz wolontariat rodzinny – tu w pomoc psom angażuje się cała rodzina.
W naszyn rejonie wolontariat ma również dobre tradycje. Na stronach schronisk w Bielsku-Białej i Cieszynie widnieje zakładka w której chętni moga się zapoznać z warunkami na jakich możliwe jest podjęcie wolontariatu.
Hau hau 🙂 czekamy.
