- reklama -
Po zakończeniu II wojny światowej działacze i sportowcy klubu RKS „Walcownia”, założonego w 1921 roku w Dziedzicach, wznowili jego działalność. Zmieniono nazwę klubu na RKS „Stal” Czechowice. Działały sekcje piłki nożnej, hokeja na lodzie, tenisa stołowego, szachowa, gier sportowych oraz motorowa. W 1949 roku podjęto próbę utworzenia sekcji bokserskiej, ale ze względu na brak sprzętu sportowego i środków finansowych, nie udało się.
19 stycznia 1950 roku walne zgromadzenie klubu powołało do życia sekcję bokserską, a formalne zatwierdzenie jej działalności nastąpiło 27 marca tegoż roku. Szefem sekcji został Władysław Fortuna. Inni działacze sekcji bokserskiej RKS „Stal” Czechowice, w okresie jej tworzenia to m.in. Władysław Mańdok, Franciszek Wróbel, Jan Sznapka, Franciszek Paliczka, Piotr Zamorski, czy Bogusław Szostak.
Pierwsze trudności nowo powołanej sekcji związane były z brakiem pomieszczeń treningowych, sali widowiskowej, zaplecza socjalnego oraz sprzętu. Siłę dawał zapał i możliwości sprawdzenia się w dość wymagającej dziedzinie sportu, jaką jest boks. Do kluby przychodziła młodzież szkół czechowickich, dziedzickich i bielskich. Wśród pierwszych bokserów czechowickiego klubu znaleźli się m.in. Eugeniusz Antonik, Włodzimierz i Zbigniew Bodzek, Stanisław Borgosz, Stanisław Folek, Stanisław Fluder, Marian Goryl, Bronisław Jabłoński, Henryk Kos, Mirosław i Zbigniew Mulec, Jerzy Rębisz, Mieczysław Świerczyna, Józef Wesołowski, Eryk Neuberg czy Józef Szczotka. Trenerem został Stolarczyk.
Treningi odbywały się na sali w świetlicy działającej przy Walcowni Metali „Dziedzice”.
Mecze rozgrywano w Domu Kobiet Katolickich, który później stał się siedzibą czechowickiego hufca ZHP.
Pierwsze pokazowe bokserskie walki zorganizowano w sierpniu 1951 roku, z okazji 30. rocznicy działalności klubu RKS „Stal” Czechowice. W walkach wzięli udział pięściarze z czechowickiego klubu oraz bokserzy z „Gwardii” Bielsko. Walki zorganizowano na wolnym powietrzu, ring ustawiono na płycie boiska piłkarskiego, które znajdowało się przy ulicy Słowackiego – dziś na tym terenie stoi Kaufland i znajdują się zakłady przemysłowe.
Walki wzbudziły ogromne zainteresowanie kibiców i mieszkańców Czechowic, więc jesienią 1951 roku sekcję bokserską zgłoszono do rozgrywek mistrzowskich na szczeblu powiatowym.
Pierwszy skład osobowy drużyny bokserskiej z 1951:
waga musza – Bronisłwa Jabłoński,
waga kogucia – Zbigniew Mulec,
waga piórkowa – Leszek Folek,
waga lekka – Eryk Neuberg,
waga lekkopółśrednia – Jerzy Rębisz,
waga lekkośrednia – Stanisław Borgosz,
waga półśrednia – Zbigniew Bodzek,
waga średnia – Józef Wesołowski,
waga półciężka – Mieczysław Świerczyna oraz Fuchs,
waga ciężka – Józef Szczotka oraz Urbańczyk.
Do końca roku 1951 rozegrano 2 mecze w ramach rozgrywek i 3 mecze towarzyskie. Sekcja bokserska zakończyła swój pierwszy sezon walk na 2. miejscu, ustępując tylko „Budowlanym” Mysłowice.
W 1952 roku sekcja została wzmocniona zawodnikami z bielskich klubów – dołączyli Józef Sokołowki i Konior a także zawodnikiem z Chorzowa – Józefem Piertoniem. Nowym szkoleniowcem został pochodzący z Bielska trener o nazwisku Puzoń.
W 1953 bokserzy z Czechowic walczyli w klasie
„A”. Na Mistrzostwach Śląska tytuły mistrzowskie zdobyli Józef Sokołowski i Józef Pietroń. Obaj walczyli o mistrzostwo Polski, ale przegrali swe walki. Sokołowski przegrywa z Moćką, Pietroń z Węgrzyniakiem, który zostanie później mistrzem Polski i mistrzem Europy.
RKS „Stal” Czechowice przystąpiła do rywalizacji w cyklu „Turniej Miast”, wygrywając z Częstochową 14: 6, lecz w następnym etapie przegrała z Krakowem i odpadła z dalszych rozgrywek.
W 1954 roku sekcję bokserską „Stali” wzmocnili nowi bokserzy – Leszek Dyczek, Witold Adamczyk i Marian Toboła z Mysłowic, Adam Biłko z Żywca oraz Józef Kempa z klubu OWKS Kraków. Przy ich wsparciu klub zdobył awans do ligi wojewódzkiej.
Sekcja bokserska przeniosła się do sali sportowej dawnego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, znajdującej się przy dziedzickim targowisku. Sala, świeżo po remoncie, służyła do treningów. Ring zainstalowano w świetlicy Walcowni Metali „Dziedzice”. Przy budynku „Sokoła” w czynie społecznym wybudowano ring na wolnym powietrzu. Od 1955 roku walki bokserskie odbywały się w czechowickim „Domu Robotniczym”, w dawnej sali kinowej.
Pierwszy sezon w lidze wojewódzkiej bokserzy z Czechowic ukończyli na piątym miejscu. W 1955 roku, swym drugim sezonie spędzonym w lidze wojewódzkiej „Stal” Czechowice zdobyła mistrzostwo ligi wojewódzkiej i dostała możliwość dalszych walk o wejście do II ligi państwowej. Awansu jednak nie uzyskała.
Pod koniec sezonu, w 1955 roku, nastąpiło połączenie sekcji bokserskiej „Stali” Czechowice z sekcją bokserską BKS Biała. Treningi odbywały się na zmianę w Czechowicach lub Bielsku-Białej.
Do drużyny dokooptowano nowych pięściarzy – Czesława Caputę, Zbigniewa Obruśnika, Józefa Gąsowskiego, Michała Walusia, Edwarda Waleczeka, Alfonsa Elka, Jana Baruta, Edwarda Szydłowskiego i innych.
Od 1956 roku cała sekcja trenowała tylko w Czechowicach, a nowym trenerem został Franciszek Mleczko, pod którego dowództwem sekcja bokserska w latach 1956 -1957 zdobyła ponownie tytuł Mistrza Śląska oraz awans do II ligi państwowej, wywalczony 27 stycznia 1957. W drodze do awansu bokserzy „Stali” pokonali „Ślężę” Wrocław, „Polonię” Świdnica oraz „Włókniarza” Nowa Sól. Bohaterami walk bokserskich byli: Józef Kempa, Józef Sokołowski i Jan Barut.
Podczas indywidualnych mistrzostw Śląska seniorów pięściarze z Czechowic zdobyli jeden tytuł mistrzowski (Józef Hebda – waga lekka) i trzy wicemistrzowskie (Eugeniusz Olearczyk – waga kogucia; Edward Małczęć – waga lekkopółśrednia; Witold Adamczyk – waga lekkośrednia).
Sekcją bokserską kierowali wówczas Władysław Mańdok i Stanisałw Goryłko.
Sekcji bokserskiej nie udało się utrzymać w II lidze państwowej i po pierwszym sezonie „Stal” Czechowice została zdegradowana. W 1958 roku klub znowu walczył w lidze międzywojewódzkiej, ale nie udało mu się zdobyć awansu.
Sekcja bokserska zaczęła mieć kłopoty finansowe i organizacyjne, spadło także zainteresowanie tą dyscypliną wśród kibiców. Sala bokserska w „Domu Robotniczym” została zamknięta dla publiczności ze względu na zły stan budynku. 1 października 1959 roku sekcję bokserską przejęło Zrzeszenie „Start” z Bielska-Białej. Sekcja bokserska prosperowała dość dobrze i miała jeszcze potencjał na awans do II ligi państwowej. Została przeniesiona do Bielska-Białej. Mecze odbywały się w sali BBTS Bielsko-Biała. Nowy właściciel wynajmował dla bokserów pomieszczenia w hotelu „Pod Czarnym Orłem” lub w kawiarni „Mimoza” w Bielsku-Białej. Rozrzutność dość szybko doprowadziła sekcję do upadku. Z sekcji odeszło wielu działaczy i sportowców z Czechowic. W 1961 roku sekcja bokserska zaniechała swej działalności, co spowodowało ostatecznie jej rozwiązanie. Część zawodników zawiesiło swą sportową karierę, część przeszła do innych klubów, w Bielsku-Białej, Rybniku, Wodzisławiu Śląskim, Jastrzębiu Zdroju etc.
Zostały tylko wspomnienia i trochę pamiątek…
Bibliografia:
50 lat Robotniczego Klubu Sportowego „Walcownia” w Czechowicach-Dziedzicach, Czechowice-Dziedzice 1971
Adamiec K., Cwetler J., Gierula A., 95 lat MRKS Czechowice-Dziedzice, Czechowice-Dziedzice 2016
Buchta E., Kronika sportu Czechowic-Dziedzic. MRKS Czechowice-Dziedzice t.II, Czechowice-Dziedzice, 2006
Buchta E., Janik T., 75 lat RKS Walcownia Czechowice-Dziedzice 1921 -1996, Czechowice-Dziedzice, 1996
- reklama -
